ایران؛ کانون شکاف های سیاسی در کاخ سفید ترامپ
پایگاه تحلیلی میدلایست مانیتور در گزارشی اختلاف نظر جریان راست آمریکا در خصوص سیاست در خاورمیانه و رویکرد این کشور نسبت به ایران و حمایت بی قید و شرط از رژیم صهیونیستی را بررسی کرد.
پایگاه تحلیلی میدلایست مانیتور در گزارشی با عنوان «شکاف در کمپین آمریکا را دوباره بزرگ کنیم: راست آمریکا بر سر خاورمیانه تقسیم شده است» در ارزیابی اختلاف نظر جناح راست ایالات متحده در خصوص سیاست این کشور در قبال خاورمیانه نوشت: بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید فصل جدیدی را در سیاست ایالات متحده رقم زد، اما همچنین شکاف فزاینده ای را در ائتلافی نشان داد که او را به قدرت بازگردانده است. خط گسل ایدئولوژیک عمیق است و قلب سیاست خارجی حزب جمهوری خواه، به ویژه در مورد خاورمیانه و مسئله فلسطین را درنوردیده است. انتخاب مجدد ترامپ ممکن است برنامه «آمریکا اول» او را بازسازی کرده باشد، اما همچنین تنشهای بین نومحافظهکاران و انزواطلبها را در جنبش «آمریکا را دوباره بزرگ کنیم» (MAGA) به شدت کاهش داده است.
جنگ شاهینها و انزواگریان در واشنگتن
نومحافظه کاران دهه ها است که بر سیاست خارجی جمهوری خواهان تسلط داشته اند. دستور کار آنها «اول اسرائیل» که بر جنگهای مداخله جویانه، تغییر رژیم و حمایت تزلزل ناپذیر از دولت اشغالگر متمرکز بود، مدتهاست که سیاست بلامنازع در واشنگتن بوده است. اما ظهور برند ناسیونالیسم ترامپ – که ریشه در شک و تردید نسبت به درگیری های خارجی و تمرکز بر تجدید داخلی دارد – تسلط آنها را از بین برده است. این تنش در هیچ کجا به اندازه بحث در مورد نقش آمریکا در خاورمیانه آشکار نیست. در یک طرف شاهینها(جنگطلبها) هستند که منطقه را میدان جنگ استراتژیک برای قدرت ایالات متحده و آزمونی برای وفاداری به اسرائیل می دانند. از سوی دیگر انزواگرایان هستند که استدلال می کنند که دهه ها جنگ منابع و اقتدار اخلاقی آمریکا را تخلیه کرده است.
ترامپ پیش از این مجوزهای امنیتی را برای چندین شخصیت بلندپایه مرتبط با سیاستهای نومحافظهکار از جمله مایک پمپئو، وزیر امور خارجه سابق و جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی را لغو کرده است. این اقدام، که ظاهراً به عنوان بخشی از تلاش گستردهتر برای کوچک کردن مازاد بر بوروکراسی طراحی شده بود، یک سیگنال واضح ارسال کرد: گارد قدیمی سیاست خارجی جمهوریخواهان دیگر در حلقه داخلی ترامپ مورد استقبال قرار نمیگیرد.
مفسران سرسخت طرفدار اسرائیل مانند باری ویس به دفاع از آنها آمدند. ویس در شبکههای اجتماعی با متهم کردن رئیسجمهور آمریکا به خیانت با تکرار ادعاهای بیپایه و اساس درباره ایران گفت: سال گذشته ترامپ قول داد که اگر ایران به یک نامزد ریاستجمهوری آمریکا صدمه بزند، او را به باد خواهد داد. اما رئیس جمهور با دور کردن امنیت از دست مایک پمپئو و دیگر مقامات سابق آمریکایی که به آن نیاز دارند، آمریکا را ضعیف تر و تهران را جسورتر می کند.
در یک طرف شاهینها(جنگطلبها) هستند که منطقه را میدان جنگ استراتژیک برای قدرت ایالات متحده و آزمونی برای وفاداری به اسرائیل می دانند. در سوی دیگر انزواگرایان هستند که معتقدند دهه ها جنگ منابع و اقتدار اخلاقی آمریکا را تخلیه کرده است.
تمایل ترامپ به انزواگریان بیشتر است
تاکر کارلسون، که هفته گذشته در مراسم تحلیف ترامپ در ردیف اول قرار داشت، شاید برجستهترین چهره در جناح MAGA باشد که شکاف عمیقتر را نشان میدهد. این هفته، کارلسون پس از گفتگوی قبلی خود با پروفسور جفری ساکس، میزبان یک برنامه تلویزیونی دیگر بود که به شکاف فزاینده در میان راست آمریکا می پردازد. در این مصاحبه دو ساعته، ساکس تاریخ طولانی دخالت ایالات متحده در منطقه را آشکار کرد و آن را به استراتژی «شکست پاک» نخست وزیر اسرائیل در سال ۱۹۹۶ بنیامین نتانیاهو، که به دنبال تغییر شکل خاورمیانه به نفع اسرائیل از طریق تغییر رژیم بود، تشبیه کرد.
او تأکید کرد که دستور کار نومحافظهکاران، که عمیقاً در واشنگتن ریشهدار شده است، از مذهب و ایدئولوژی برای توجیه خشونت تودهای استفاده کرده و در عین حال آمریکا را عمیقتر به سمت درگیریهایی سوق داده است که نه منافع استراتژیک و نه امنیت آن را تامین میکند. کارلسون این را تکرار کرد و این سوال را مطرح کرد که چرا جنبش MAGA، که قول داده بود ایالات متحده را از درگیریهای غیرضروری خارجی جدا کند، به تحمل سیاستهایی ادامه میدهد که مستقیماً با اخلاق «اول آمریکا» در تضاد است. ترامپ با ناراحتی نئوکان ها در اردوگاه MAGA، کلیپ هایی از این مصاحبه را به اشتراک گذاشت، از جمله بخشی که در آن از نتانیاهو با صفات بدی یاد می شود.
در دور دوم نفوذ نئوکان ها در واشنگتن، کارلسون با کرت میلز، مدیر اجرایی The American Conservative مصاحبه کرد. این بحث یک بار دیگر توجه نومحافظه کاران به جنگ دائمی در خدمت اسرائیل را برجسته کرد. میلز نخبگان سیاست خارجی نومحافظهکار را به عنوان یک ماشین سیاسی توصیف کرد که بهرغم شکستهای فاجعهبار، دههها بدون کنترل عمل کرده است. او به توانایی انطباق، تغییر نام تجاری و نفوذ در دولتهای جمهوریخواه متوالی اشاره کرد و تضمین کرد که ایالات متحده بدون توجه به اختیارات انتخاباتی در برابر چنین جنگهایی وارد درگیریهای خارجی میشود.
کارلسون، با تأمل در این مورد، این سوال را مطرح کرد که آیا امنیت و رفاه بلندمدت آمریکا با تداوم سرمایه گذاری مداخلات خارجی تامین می شود یا خیر. او از استفاده نظام نومحافظهکار از تهدیدهای اغراقآمیز برای ایجاد رضایت برای جنگهایی که برای آمریکا هزینه گزافی داشته است، انتقاد کرد. وی خاطرنشان کرد: این جنگها – چه در عراق، چه در افغانستان و چه در حال حاضر شبح در حال ظهور ایران – نه تنها به خودی خود شکست خورده است، بلکه منابع آمریکا را نیز تخلیه کرده، به افراطگرایی دامن زده و به اعتبار بینالمللی این کشور لطمه زده است.
تقابل حمایت از رژیم اسرائیل و تمایل به ایده «اول آمریکا»
درگیری اسرائیل و فلسطین به نقطه کانونی شکاف ایدئولوژیک در درون راست آمریکا تبدیل شده است. نومحافظه کاران همچنان برای حمایت تزلزل ناپذیر از اسرائیل تلاش می کنند و آن را هم به عنوان یک وظیفه اخلاقی و هم به عنوان یک ضرورت استراتژیک معرفی می کنند. برای دههها، آنها از استدلالهای مذهبی و ایدئولوژیک برای توجیه سیاستهای مداخلهجویانه استفاده کردهاند و اسرائیل را به عنوان یک دژ دموکراتیک در منطقهای متخاصم و متحدی اساسی در مبارزه با تروریسم معرفی میکنند. با این حال، این روایت به طور فزایندهای با مقاومت جنبش «اول آمریکا» مواجه است که نسبت به درگیریهای طولانیمدت خارجی و هزینههای مرتبط با آن تردید دارد.
این یک استراتژی است که سیاست خارجی ایالات متحده را برای دهه ها تعریف کرده است. کارلسون خاطرنشان کرد که همان توجیههایی که برای درگیریهای گذشته در خاورمیانه به کار میرفت، اکنون برای فشار برای رویارویی بیشتر با ایران به کار گرفته میشود. او از شخصیتهایی مانند باری ویس انتقاد کرد که علیرغم اینکه خود را محافظهکار میدانند، با اصرار بر اینکه آمریکا باید همیشه امنیت اسرائیل را در اولویت قرار دهد، حتی به قیمت منافع استراتژیک خود، با جناح مداخلهگر همسو شده است.
منبع: ایرنا
نظر شما